Week III (samen) – 4 juli t/m 15 juli ‘09

Dol fijn!

Maandag 6 juli staan we om 05.30 uur op, we gaan namelijk op ‘dolfijnenjacht’. Met een vissersbootje varen we in het donker de kust van Kalibukbuk uit en zien we langzamerhand de zon opkomen. Een prachtig blauw-paars-roze-roodgekleurde lucht is het decor van onze zoektocht naar de dolfijn. Al snel spotten we een aantal in de verte, maar wij zijn niet de enige. Naar mate het lichter wordt, vertrekken meer en meer boten waardoor we op den duur bijna de zee voor ons alleen hebben. Hierdoor komt er een groep dolfijnen enorm dichtbij, wat gaaf zeg om deze prachtige dieren in het wild te zien. En ze springen ook nog!

Lombok…

Na de geweldige dolfijnentocht laten we Lovina (Kalibukbuk) achter ons en rijden in vier uur terug naar Kuta. Bij het Pelasa hotel halen we onze bagage op, we brengen de geliefde motors terug en regelen een lift naar Panganbai om daar de veerpond naar Lembar (Lombok) te nemen. Na een reis van vijf uur arriveren we laat in de avond, waardoor we genoodzaakt zijn alternatief vervoer (de bus rijdt niet meer) te regelen. Via taxi en vrachtwagen, belanden we uiteindelijk voor veel te veel geld in een busje die ons naar Sengigi brengt. Twan heeft er goed de pest over in zo opgelicht te zijn en wanneer we in Sengigi ontdekken dat ze ook daar alle mogelijke manieren proberen om zoveel mogelijk geld aan ons te verdienen hebben we even geen dol fijne gezichten meer. Gelukkig vinden we uiteindelijk een prima hotel en zijn we zo in slaap na deze lange dag.

Van motor naar Jeep

Dinsdagochtend lopen we door de straten van Sengigi waarbij we vrijwel meteen besluiten zo snel mogelijk te vertrekken. Geen sfeer, opdringerige mensen (die echt alles aan je proberen te verkopen) en een ‘kater’ van de afgelopen nacht zijn de oorzaak, dus huren we een jeep en scheuren we weg uit dit ‘toeristenoord’.

Na een leuke tocht, waar we hele vriendelijke Lombokkers ontmoeten, eindigen we dinsdagavond in het bergdorpje Senaru. Aan de voet van de Rinjani vulkaan en omringd door prachtige bergen zien we tijdens ons avondmaal de maan opkomen. Wij zijn in één woord gelukkig!

Rabiës Ayam Kambing

Geloof het of niet, maar Twan is woensdag (08-07) om 6 uur (uit zichzelf) wakker! Arianne heeft de slaap nog niet uit de ogen wanneer de ´voor-dag-en-dauwwandeling´ gemaakt wordt. We nemen de puppy die bij het hotel hoort mee en vermaken ons prima. Tijdens het wandelen krijgt de puppy de prachtige naam; Rabiës Ayam Kambing, oftewel ‘Hondsdolheid Kip Geit’. Tja om zeven uur ’s ochtend ben je tot veel in staat, zo blijkt.

Panne

Na de wandeling frissen we ons op, eten een banaanpancake en vertrekken dan per voet naar de waterval in de buurt. Daar wordt nog eens bevestigt hoe groot het verschil tussen Lombok en thuis is… Een aantal mensen staat zich bij de waterval te wassen met water en zeep, hoogstwaarschijnlijk omdat ze thuis geen douche hebben. Wat dat betreft kunnen we in Nederland klagen, maar hier hebben sommige mensen pas weinig…

Aan het begin van de middag pakken we onze spullen in en vertrekken per jeep richting de oostkust. Nog geen half uur onderweg en de auto houdt er mee op L Dus bellen we onze verhuurder, die zegt over twee uur bij ons te zijn. Kortom, wachten, wachten en nog eens wachten… Eenmaal gekeken naar de auto, is aan het begin van de avond de conclusie dat wij een nachtje extra in de bergen verblijven. Dus terug naar Senaru, naar homestay Bukit Senaru en naar Rabiës Ayam Kambing.

Terug naar de kust

Donderdag besluiten we mee te rijden met de Amerikaanse zussen Katie en Rebecca. De oudste van het stel (Rebecca) doet onderzoek naar mieren (je echt!), is het type bioloog dat haar benen niet scheert (in Indonesië heel sexy) en kan niet rijden (na 10 minuten rijd ze een scooter ondersteboven). Maar goed, wij zijn blij, want we gaan terug naar de bewoonde wereld wat ons hopelijk internet en een auto gaat opleveren… Een goed besluit, want alles komt op z’n pootjes terecht. Om vier uur rijden we met onze nieuwe jeep richting Kuta (Lombok), waarna we in dit zuidkustplaatsje één van de laatste hotelkamers weten te bemachtigen. Het is dan wel een populaire bestemming, maar niet te vergelijken met de drukte in naamgenoot Kuta op Bali.

Take it easy

Het weekend (10 t/m 12 juli) doen we, zoals iedereen in Kuta (Lombok), het rustig aan. We genieten van het strand, de bergen, onze ‘nieuwe’ jeep, verse vis, rust, energie (om te hardlopen en zwemmen), het lezen van een boek en het spelen van een spelletje. Kortom we genieten van een weekend doen waar we op dat moment zin in hebben. Zo tonen we interesse in de landverkoop rondom Kuta en bekijken de omgeving met een landverkoper. Ook rijden we naar vissersdorp Tanjung Luar waar we helaas geen vis vinden voor ons avondeten, maar wel een leuk haventje bezoeken. We spelen ‘Het betoverde doolhof’ in een restaurant hoog in bergen met een prachtig uitzicht en heerlijk eten. Tot slot besluiten we een Komodo-tour te boeken…

Komodo-tour?

Tja, de komodo-tour is het volgende voorbeeld van de grote flexibiliteitscursus die Lombok ons onverwachts geeft. Zo worden wij een dag voor vertrek gebeld dat de boot kapot is en de toer dus niet door kan gaan. Daar gaat ons plan, wat nu? Dus gaan we naar de lokale toeristinformatie en ontdekken dat de boot niet kapot is, maar vol is en wij van de boot gegooid zijn. Dus halen we nog eens diep adem…

Pelasa

Na wat denkwerk rijden we maandag terug naar Sengigi, we leveren onze jeep in en boeken een ticket om de volgende dag terug te vliegen naar Denpasar. In Denpasar ontdekken we dat het niet zomaar geregeld is om voor een acceptabele prijs door te vliegen en Arianne’s paspoort pas over twee dagen opgehaald kan worden (incl. laatste visum verlenging). We bellen onze vrienden van het Pelasa hotel en ze pikken ons binnen 30 minuten op. Wat een luxe! We boeken een kamer en nemen de tijd om een nieuw plan te maken.

Lombok: flexibiliteitscursus

Na acht dagen Lombok kunnen we concluderen dat je een stevige dosis aanpassingsvermogen nodig hebt als je Lombok bezoekt. Plannen worden gemaakt, gaan niet door, dus de plannen worden opnieuw gemaakt en weer veranderd en ga zo maar door. Een goede cursus voor ‘control freak’ Arianne deze trip, maar stiekem wel een verademing om terug te zijn op Bali J

Plan

Na een dag (15-07) doorgebracht te hebben op het vliegveld van Bali hebben we een betaalbaar ticket kunnen vinden. We vliegen 26 juli van Surabaya (Java) naar Makassar (Sulawesi) om onze laatste week samen een nieuw Indonesisch eiland te ontdekken. In de tussentijd reizen we via het Ijen plateau en de Bromo vulkaan naar Surabaya (Oost-Java). Kortom we hebben weer een reisplan en zien erg uit naar het bereizen van deze Indonesische plekken.

De ouders van Arianne zijn ondertussen onderweg naar Indonesië, hen zullen we begin augustus ontmoeten of wellicht eerder?